Claudia Thiessen
๐๐ ๐ณ๐จ๐ฆ๐๐ซ ๐๐ฅ๐ฌ ๐ฌ๐ฉ๐ข๐๐ ๐๐ฅ ๐ฏ๐จ๐จ๐ซ ๐ฉ๐๐ซ๐ฌ๐จ๐จ๐ง๐ฅ๐ข๐ฃ๐ค๐ ๐ ๐ซ๐จ๐๐ข ๐๐ง ๐จ๐ง๐ญ๐ฐ๐ข๐ค๐ค๐๐ฅ๐ข๐ง๐ ๐
โ๏ธ De zon staat al aan de blauwe lucht te stralen en ja, daar worden we blij van! Trekken we op een ochtend de gordijnen open en de regen ๐ง๏ธ klettert tegen het raam…dan zijn we dat al snel beu.
Dit is een mooie metafoor ๐ก , over hoe we als mensen omgaan met positieve en negatieve ervaringen. En iets is pas negatief of positief, als we daar een oordeel/voorkeur of verlangen aan koppelen. Dat gaat overigens automatisch, vanzelf en daar worden we reactief van. En dat is heel saai, of misschien wel frustrerend?! Natuurlijk mogen we daar iets van vinden, daar zijn we vrij in. En toch, dit beperkt ons al snel in wat er nog meer te ontdekken valt en zo kunnen we ons al snel beperkt of gevangen voelen.
Net zoals het weer, schijnt de zon als je er geen tijd voor hebt ๐. En toch biedt elk moment een legio kansen, om het er iets moois van te maken en daar ook tevreden over te zijn.๐๐บEen vreugdedansje doen in de regen en de regendruppels ten volle ervaren bijvoorbeeld! Voelt het dan ietwat ongemakkelijkโฆdan stuit je vast op een oordeel, dit je mag omarmen/ toelaten en danโฆ๐๐ ๐ ๐๐ ๐๐! ๐๐๐๐ซ๐ค๐ซ๐๐๐ก๐ญ ๐ข๐ง ๐จ๐ง๐ญ๐ฐ๐ข๐ค๐ค๐๐ฅ๐ข๐ง๐ ๐๐
๐๐ง๐ณ๐๐๐จ๐๐๐ก ๐๐ฅ๐๐ฎ๐๐ข๐ ๐๐ก๐ข๐๐ฌ๐ฌ๐๐ง ๐ก๐๐ฅ๐ฉ๐ญ ๐ฃ๐ ๐ ๐ซ๐๐๐ ๐ฆ๐๐ญ ๐ฉ๐๐ซ๐ฌ๐จ๐จ๐ง๐ฅ๐ข๐ฃ๐ค ๐ฅ๐๐ข๐๐๐ซ๐ฌ๐๐ก๐๐ฉ, ๐จ๐ฆ ๐ญ๐ ๐จ๐ฆ๐๐ซ๐ฆ๐๐ง, ๐ญ๐จ๐ ๐ญ๐ ๐ฅ๐๐ญ๐๐ง ๐๐ง ๐จ๐ฆ ๐ญ๐ ๐ ๐๐๐ง ๐ฆ๐๐ญ ๐ฏ๐๐ซ๐๐ง๐๐๐ซ๐ข๐ง๐ ๐๐ง ๐ฐ๐๐๐ซ๐ฌ๐ญ๐๐ง๐.
